Zhvillimet më të fundit në skenën politike shqiptare kanë thelluar ndjeshëm përplasjen mes Belinda Ballukut dhe Erion Veliajt, dy figurave të rëndësishme brenda Partisë Socialiste. Ky konflikt i brendshëm, që për një kohë të gjatë është zhvilluar në mënyrë të heshtur dhe me lëvizje të kujdesshme, ka shpërthyer fuqishëm në publik, duke u kthyer në një nga betejat më të ashpra brenda mazhorancës socialiste. I pari që përjetoi një rënie të papritur ishte kryetari i bashkisë së Tiranës, Erion Veliaj.
Arrestimi i tij dhe izolimi në burgun e Durrësit shënuan një kthesë të fortë në ekuilibrat e pushtetit dhe brenda vetë strukturave të PS. Megjithatë, ndonëse fizikisht i shkëputur nga skena publike, Veliaj vijon të ushtrojë ndikim përmes një rrjeti të mirorganizuar bashkëpunëtorësh, ish-zyrtarësh dhe aktorësh mediatikë që vazhdojnë të përhapin mesazhet dhe qëndrimet e tij. Strukturat propagandistike të ngritura prej vitesh vazhdojnë të funksionojnë, duke mbajtur gjallë ndikimin e tij në opinionin publik dhe në hierarkinë politike.
Balluku nën lupën e SPAK
Në krahun tjetër, Belinda Balluku, aktualisht zëvendëskryeministre dhe ministre e Infrastrukturës dhe Energjisë, është vënë nën një vëmendje të shtuar pas rrjedhjes së një dosjeje të rëndësishme nga SPAK, ku emri i saj përmendet në kuadër të një hetimi që lidhet me marrëdhënie të dyshimta me sektorin privat të shëndetësisë, konkretisht me Klodian Allajbeun, pronarin e “Spitalit Amerikan”. Dosja në fjalë, e cila përmban materiale të konsiderueshme që sugjerojnë një marrëdhënie preferenciale mes Ballukut dhe rrjetit të spitaleve private në fjalë, ka dalë në dritë si pasojë e një hakerimi të bujshëm së fundmi në sistemin e SPAK. Dokumentet dyshohet se tregojnë se gjatë kohës kur Balluku ishte drejtoreshë e përgjithshme e Albcontrol, të gjithë punonjësit e institucionit që ajo drejtonte kanë kryer check-up-in vjetor te “Spitali Amerikan”, duke krijuar dyshime të forta për një skemë favorizimi dhe përfitimi të njëanshëm për subjektin privat.
Një element i rëndësishëm që e ndërlikon më tej këtë situatë është përmendja e emrit të ish-ministrit të Brendshëm dhe një prej figurave kyçe të PS-së, Fatmir Xhafaj, si një prej personave që dyshohet se ka qenë pjesë e hakerimit të sistemit të SPAK dhe shpërndarjen e dosjeve sensitive. Sipas burimeve të brendshme, Xhafaj, përmes lidhjeve të tij, ka ndikuar në përzgjedhjen e dosjeve që do të rridhnin, duke u fokusuar veçanërisht në ato që dëmtojnë politikisht grupin e Ballukut dhe aleatëve të saj. Qëllimi i këtij operacioni ka qenë për të forcuar pozitat e grupit të Veliajt në konfliktin e brendshëm të PS-së.
Pse media heshti?
Një nga aspektet më të diskutueshme të kësaj çështjeje është heshtja e thellë e shumicës së mediave të mëdha ndaj përmbajtjes së dosjes ku përmendet Balluku. Ndryshe nga rasti i Veliajt, ku një pjesë e konsiderueshme e mediave nxitoi të publikonte detaje të dosjes dhe të komentonte publikisht zhvillimet, në këtë rast u vu re një censurë e qëllimshme. Kjo sjellje nuk është rastësore. Shumë prej mediave kryesore në vend janë të lidhura ngushtë me Ballkukun përmes kontratave të majme reklamuese, sponsorizimeve publike dhe marrëveshjeve informale për mbështetje politike.
Në rastin konkret, “Spitali Amerikan” është ndër reklamuesit më të mëdhenj në tregun mediatik dhe ka pasur ndër vite bashkëpunime të ngushta me disa redaksi kryesore, gjë që shpjegon edhe mungesën e raportimit apo analizës së thelluar mbi këtë çështje. Kjo marrëdhënie e ndërlikuar midis biznesit, pushtetit dhe medias ka krijuar një klimë ku lajmi filtrohet sipas interesave të ngushta dhe publiku lihet i painformuar për çështje që prekin drejtpërdrejt transparencën dhe llogaridhënien e zyrtarëve të lartë të shtetit.
Lufta në PS
Ndërkohë që betejat ligjore dhe politike vijojnë, përplasja mes grupeve në PS është bërë më e ashpër dhe më e rrezikshme. Tashmë lufta nuk zhvillohet më thjesht për poste apo influencë, por për mbijetesë politike. Zhvillimet e ditëve të fundit kanë treguar se të dy kampet janë të gatshëm të përdorin çdo mjet përfshirë informacione sensitive, presion mbi media dhe manovra të prapaskenës për të ruajtur ose rimarrë kontrollin.
Ajo që është e qartë deri tani është se përplasja brenda Partisë Socialiste nuk është më vetëm një grindje për influencë, por një luftë e hapur për mbijetesë politike, ku çdo mjet duket i lejueshëm. Dhe me rrjedhjen e dosjeve, hakerimet dhe censurën mediatike, kjo betejë rrezikon të shndërrohet në një krizë të plotë besimi tek institucionet dhe tek vetë modeli i funksionimit të shtetit. Sot.com.al